بيماریهای اندامهای حرکتی بدون لنگش اوليه:

Tyloma-Limace)  :1) تيلوما يا ليماس :
تيلوما عبارت است از رشد اضافی (به اندازه نخود يا انجير) در فضای بين انگشتی که در ملامسه کمی دردناک است. معمولاً در تيلوها لنگش وجود ندارد مگر در مواردی که تيلوها پروليفراسيون پيدا کرده باشد. تيلوها اگر درمان نشود به زخم تبديل ميشود و هنگامی که همراه با فورشه باشد لنگش نيز ديده میشود. اگر لنگش هم وجود داشته باشد میبايست اقدام به پاک کردن کامل فضای بين انگشتی و آزاد کردن ليماس کرد و سپس از يک حمام طولانی مدت با محلول فرمل استفاده نمود. تيلوما در عرض يک تا دو ماه از بين میرود و در موارد استثنايی قطع تيلوما انجام میشود.
Hygtama) 2) هيگروما :
هيگروما عبارت است از تورم نرم قسمت قدامی مفصل زانو که حجم آن به طور مداوم همزمان با رشد يک توده سفتتر در داخل، افزايش میيابد. هيگروما هيچ دردی ايجاد نمیکند و در نتيجه لنگش هم نداريم و بندرت مفصل عفونی میشود. هيگروما در اثر کوفتگيهای مکرر زانو ايجاد میشود. بسترهای نامناسب زمينه را برای اين ابتلا مساعد میکنند. پيشگيری از هيگروما به وسيله بهبود بستر و راحتی محل خوابيدن دامها انجام میشود. درمان خاصي برای اين عارضه وجود ندارد.

لنگشهای با پيشرفت آهسته:

Fourchet)  -1) فورشه يا درماتيت بين انگشتی :

درماتيت بين انگشتی در اثر دو عامل عفونی باکتروئيدوس نودوزوس (که اختصاصی است) و فوزوباکتريوم نکروفوروم اتفاق میافتد.
اين بيماری دارای سه مرحله میباشد:
الف) اولين مرحله (که اغلب مخفی است )در اين مرحله از پوست بين انگشتی ترشحات بدبو خارج میشود و پوست تغيير رنگ میدهد و خاکستری رنگ میشود .
ب ) دومين مرحله با توسعه درماتيت به پاشنها مشخص میشود در اين مرحله قسمتهای سخت و شاخی سياه رنگ میشوند و چهره ساييده شده به خود میگيرند و شيارهايی به صورت عدد 7 در اين نواحی ديده میشود. پوست کمی گرم شده و حجم انگشتهای خلفی خارجی افزايش میيابد و لنگش اغلب غير واضح است.
ج) در سومين مرحله، عفونت کف سم مخصوصاً در پاهای خلفی اتفاق میافتد. در اين مرحله قسمت شاخی از قسمت داخلی جدا شده و خط سفيد باز میشود و اولسرها و جوانههای گوشتی که میگويند آشکار میشود که (Cerise) اصطاحاً به آن گيلاس اين زمان لنگش شديد است.
پيشگيری:
از جمله عوامل مساعد کننده میتوان به رطوبت زمين در ساختماﻧﻬا و چراگاهها اشاره نمود که رشد فوزوباکتريوم نکروفوروم و سپس عمل باکتروئيدس نودوزوس را تسريع میکند در نتيجه اولين اقدام جهت پيشگيری، از بين بردن رطوبت بستر بوسيله افزايش مقدار کاه 4/5 کيلو برای هر گاو در روز) میباشد. ) تنها اقدام موثر در محدود کردن توسعه عفونت در گله، حمام دادن گاوان و استفاده از حوضچههای ضد عفونی میباشد. به اين منظور دامها را يک يا دوبار در سال میبايست مورد معاينه قرار داد و موارد مشاهده شده را درمان نمود.
درمان :
اگر بيماری را تا مرحله دوم تشخيص دهيم درمان سريعتر و آسانتر است و لی در مرحله سوم طولانیتر مي باشد و ممکن است چندين هفته  طول بکشد. در زمان آرتريت پا، کشتار معمولاً بهترين اقدام می باشد. درمان شامل اصلاح و تميز کردن پا در تمام قسمتهای شاخی سياه و جدا شده و از بين بردن تمام قسمتهای نکروزه و عبور حيوانات از حوضچههای ضدعفونی (بجز در مورد زخمهای باز يا جوانههای گوشتی) میباشد.

Digital Dermatitis)  -2) درماتيت انگشتی :

احتمالاً منشا درماتيت انگشتی، باکتريها میباشند زيرا به نظر اين عارضه مسری است و اغلب با فورشه همراه مي باشد. درماتيت انگشتی به وسيله يک يا دو جراحت دايره ای شکل (به اندازه 15 5 ميلیمتر )آه به صورت يك برجستگی با حاشيههای سفيد رنگ محسور شده و در مرکز باز مي باشدو با چهره گرانولو روی پوست تاج سم و بخلق مشخص میشود. اين جراحات در مقابل فشار حساسند و موجب لنگش غير واضح میشوند و هنگامی که به زير قسمت شاخی توصعه يابند ،وخيم میشوند. جهت درمان درماتيت انگشتی میتوان از پاشيدن مخلوطی از اکسیتتراسيکلين و ويوله دوژانسيان به مدت 3 4 روز پی در پی در محل جراحت و حمام دادن پاهای مبتلا در محلول فرمل 5 درصد، سه بار و به فواصل هر 48 ساعت ، استفاده نمود.

Chronic Laminitis) – 3) پرخونی مزمن سم يا فوريور :

فوريور، تورم بافتهای زنده پا (پودودرم) است که در نتيجه سموم ايجاد میشود.
اين سموم به دنبال اختلالات متابوليکي مانند اسيدوز يا متعاقب عفونتهايی مانند متريتها و اورام پستانی توليد میشوند در نتيجه اين عارضه بيشتر در گاوان شيروار ديده میشود .
اين جراحات در گاوان شيروار عبارت است از دراز شدن، ﭘﻬن شدن، مدور شدن و بلند شدن قسمت قدامی خونريزیهای کف سم ، زرد خاکستری ، (Pince) ديوارهها رنگ شدن قسمت شاخی سم و باز شدن و جدا شدن خط سفيد.
به مرورزمان، عوارض (به صورت اولسر تيپيک کف سم) باعث آشکارشدن جوانههای گوشتی (گيلاس) میشوند.
در ابتدا راه رفتن خشک است وبه محض وقوع اولسراسيون لنگش شديدتر میشود.
فوربور به حالت مزمن باقی میماند يا در اشکال خفيفتر به بهبودی میانجامد.
اولسر ممکن است عوارضی مانند عفونت عميق پا به همراه نکروز سومين بندانگشت و يا تورم مفصل چرکی پا را درپی داشته باشد. در بيشتر موارد، انگشتان خلفی خارجی مبتلا میشوند.
تغيير ناگهانی رژيم دوره خشکی به رژيم دوره شيرواری ( با انرژی بسيار بالا) و زمينهای سفت و سخت از جمله مهمترين فاکتورهای مساعد کننده جهت بروز بيماری میباشند.
پيشگيری و درمان:
پيشگيری از فوربور مزمن گاوهای شيروار(بويژه در گاوان جوان و بعد از زايش)، جلوگيری از بوجود آمدن اسيدوز بوسيله افزايش ميزان کنسانتره در جيره است. افزودن 200 گرم بیکربنات سديم به جيره غذايی گاوان با توليد بالا به مدت 15 روز بعد از زايمان میتوان مفيد باشد. همچنين زمين نرم، صاف نيز يكي از مهمترين عوامل پيشگيری میباشد.
تنها راه درمان در فرم فوربور مزمن اصلاح سم میباشد.
فرم ديگر فوربور در گاوهای گوشتی میباشد که در اثر تغيير غذای ناگهانی همراه با ناکافی بودن فيبر جيره بوجود میآيد. توزيع نامنظم کنسانتره، خستگی و کوفتگی زياد به دنبال زد و خورد دامها يا تحريکهای مختلف نيز میتواند از جمله عوامل بوجود آورنده اين حالت باشد.
پرخونی سم در هنگام راه رفتن (که خشک نيز میباشد کاملاً) مشخص میباشد. گاهی قسمت خلفی سم متورم و قرمز است و ژاره متورم است. بليمها در چهار دست و پا مشاهده میشوند. خونريزی خط سفيد متعاقب بازشدن آن، جراحاتی هستند که بيشتر اتفاق میافتند و منشا آﻧﻬا عفونت پا مي باشد. در فوربور گاوهای گوشتی برخلاف نوع گاوهای شيرواری آن، تغيير شکل انگشتها رخ میدهد.
در فوربور گاوهای گوشتی لنگش در ابتدا واضح نيست ولی پس از عفونت تاج و پاشنه، واضح و مشخص مي شود.
پيشگيری:
جهت پيشگيری میتوان از اصلاح مرتب سم، افزودن آه 4 کيلوگرم در روز برای هر گاو) و / (به ميزان 5 افزودن 150 گرم بیکربنات سديم به جيره غذايی استفاده نمود.
درمان:
جهت درمان میتوان از کورتيکوئيدها و آنتی بيوتيکها مانند اکسیتتراسيکلينها به مدت يکهفته واز راه تزريق عضلانی استفاده نمود. همچنين میبايست به اصلاح سم معيوب پرداخت و تاحد امکان از حرکت دادن حيوان جلوگيری نمود.

4) اولسرتيپيک کف سم:

به علت موضعی (Cerise) اولسر تيپيک کف سم يا گيلاس شدن اختصاصی اولسر در حد مابين کف سم و پاشنه انگشت خلفی خارجی (به اندازه 3 تا 6 ميلی متر) اتفاق می افتد که معمولاً همراه با فوربور مزمن دوپای خلفی است. در وسط اولسر، جوانههای پودودرم به وجود میآيند میگويند. اين ابتلا باعث Cerise که به آن گيلاس يا لنگش متوسط به مدت 3 تا 4 هفته میشود که در صورت عدم درمان، ممکن است عوارض عفونی نکروز سومين بند انگشت به دنبال آن اتفاق بيافتد. جهت درمان میبايست جوانهها رابرداشت و قسمت شاخی اطراف اولسرها را تا حد امکان نازک کرد. در نتيجه بهترين کار اصلاح فونکسيونل سم است.

Arthritis) 5) اورام مفصل :

آرتريتها عبارتند از اورام دردناک مفاصل که باعث اختلالات عمومی مانند تب واز دست دادن اشتها میشوند. لنگش، بسيار برجسته و راه رفتن مشکل است. لاغری عضلانی اندامهای مبتلا سريع میباشند. آرترتيها میتواند دارای منشا ضربهای باشند (مانند زخم و گزش) و يا مربوط به عفونت ثانويه (در بيشتر موارد) باشد که چندين مفصل را درگير میکند. به اين حالت پلی آرتريت میگويند. در گوسالههاآرتريتها بيشتر متعاقب عفونت ناف و در بالغين به دنبال بيماریهای پا و تارسيتها و گاهی در اثر اورام پستانی و رحمی و عفونتهای ريوی (مخصوصا در اثر مايکوپلاسما) اتفاق میافتند. جهت درمان اورام مفصلی میتوان از آنتی بيوتيک تراپی مانند اکسیتتراسيکلين به صورت عضلانی به مدت 5 روز استفاده کرد.